De liefde komt, de liefde gaat,
ze kent geen plan, ze is rebels,
geen vogel die zich kooien laat,
ze palmt je in, ze maakt je hels.

Het maakt niets uit, je lach of traan,
hoe mooi je praat, hoe stoer je zwijgt,
al heb je nooit je best gedaan,
toch maak je kans dat jij me krijgt!

De liefde heeft zigeunerbloed,
geen wet dicteert wat ik besluit.
Wie mij negeert, die kijkt niet goed,
hou ik van jou? Kijk dan maar uit!

En als je denkt, nu zit ze vast,
dan wiekt ze op, en hup, verdwijnt,
zo grillig als het vogels past,
tot ze verrast en weer verschijnt!

Haar spel bedwelmt zo lang je kijkt,
ze fladdert nee, ze fladdert ja,
ze lacht en lonkt, ze wenkt en wijkt,
maar waag je kans en jaag haar na!

Havanaise

l’Amour est un oiseau rebelle
que nul ne peut apprivoiser,
et c’est bien en vain qu’on l’appelle,
s’il lui convient de refuser!

Rien n’y fait, menace ou prière,
l’un parle bien, l’autre se tait;
et c’est l’autre que je prefère,
il n’a rien dit, mais il me plaît.

l’Amour est un enfant de Bohème,
il n’a jamais, jamais connu de loi,
si tu ne m’aime pas, je t’aime,
si je t’aime, prends garde à toi!

l’Oiseau que tu croyais surprendre
battit de l’aile et s’envola;
l’amour est loin, tu peux l’attendre,
tu ne l’attends plus, il est là.

Toute autour de toi, vite, vite,
il vient, s’en va, puis il revient,
tu crois le tenir, il t’évite,
tu crois l’éviter, il te tient!

21 juni 2016, Havanaise / Habanera. Eerder gepubliceerd op "Het vrije vers" (internetforum).
Tekst Henri Meilhac en Ludovic Halévy. Dit is wat Carmen zingt bij haar opkomst in de opera van Georges Bizet. Een beroemde hedendaagse Carmen is Elina Garanca (foto).