naar index van Geen Kunst



De Lutte, wijd verwijderd van de zilte zee,
arcadisch nergensland, nirwana, symfonie
van wei en bossen, lucht en water, utopie -
uw zoete naam is als een onomatopee!

Gij bergt geheim geluk, dat weet ik wis en drie:
uw dreven en uw beken, heel uw boerse pracht
is door niet één kadasterklerk in kaart gebracht,
maar achter elke struik loert Liefde, Harmonie!

En ook in elke koe, ik zie het aan heur ogen:
hoe teder is die blik, hoe Zen, hoe pastoraal,
wat spreekt die koeienkop een wijze, oude taal!

De Lutte kán wat wij verdoolden nooit vermogen:
zichzelf volmaakt genoeg zijn, een en andermaal -
o buitenwerelds, Overijssels ideaal!


Circa 1992, licht herzien in 2017.
Vrienden gingen wandelen in De Lutte (Ov.)
Hiroshige.