naar index van Geen Kunst



Klaar, mijn roem reikt tot Den Helder, NAVO-oord,
ligplaats van 't matrozenpuik, wier jongeheren
permanent een goor bordeel of kroeg begeren
waar hun lust in bier en kirren wordt gesmoord!

Ook tot Limburg, zegt mijn zusje, strekt mijn faam,
waar getoogde paters in het bronsgroen eiken
naar het kieren van de tanga's staan te kijken
tot ze komen onder 't kreunen van Zijn naam.

Thans verkrijgbaar van het noorden tot het zuiden,
spotgoedkoop, dus ook voor alle kleine luiden.
Voortaan wordt mijn kunst geprezen en geloofd.

Mooier nog, want hele horden zullen vozen,
denkend, geef het toe, gij paters en matrozen,
aan Timboektoe en met ontucht in hun hoofd!


Circa 1991, herzien in 2017, Gesunkenes Kulturgut.
Vriend had in Den Helder mijn limerickboekje
Er was eens een boer in Timboektoe in de winkel zien liggen.
Picasso, 1932.